Een hormonale behandeling met oestrogenen heeft meestal borstgroei als gevolg. Bij de meerderheid van de transgender personen is echter zelfs na jarenlange hormonale therapie te weinig borstweefsel aanwezig naar hun gevoel. Een borstvergroting (of augmentatie) is in dat geval door sommigen gewenst.
Een borstvergroting kan ten vroegste vanaf 17 jaar. Er wordt aangeraden minstens 12 maanden hormonale behandeling met oestrogenen te hebben gevolgd voor deze ingreep, zodat hormonen maximaal invloed hebben gehad op de borstontwikkeling en de huid en zo betere resultaten kunnen bereikt worden. De borstvergroting kan, indien gewenst, samen met een vaginoplastie of vulvaplastie worden uitgevoerd. Bespreek dit steeds met je arts.
Hoe verloopt de ingreep?
Via een kleine incisie in de oksel, aan de rand van de tepelhof of ter hoogte van de plooi onder de borsten, kunnen borstprothesen ingebracht worden die meestal achter de borstspier geplaatst worden. Achter de spier wordt meestal verkozen omwille van de betere bedekking en de vergrote kans op soepele borsten. De prothese kan op verschillende manieren worden ingebracht: via de oksel met de endoscoop, via een halve cirkelvormige incisie op de rand van de tepel en tepelhof, of via een incisie onder de borst. De exacte methode van inbrengen hangt vooral af van je persoonlijke voorkeur.
Borstprothesen
Borstprothesen bestaan steeds uit een uitwendig omhulsel bestaande uit vaste silicone met een ruw of een vlak oppervlak. De prothesen zijn ofwel gevuld met siliconegel ofwel met fysiologisch serum (zoutwateroplossing). Siliconegel heeft als voordeel dat het mogelijk wat soepeler aanvoelt, maar als nadeel dat het kan migreren bij ruptuur. Prothesen gevuld met fysiologisch serum hebben als voordeel dat ze absoluut veilig zijn, maar als nadeel dat ze mogelijk iets minder natuurlijk aanvoelen.
Bij trans personen worden meestal prothesen met een wat bredere basis gekozen, die gewoonlijk groter zijn dan de prothesen die gebruikt worden voor een borstvergroting bij cisgender vrouwen. Ze worden zo dicht mogelijk bij elkaar in het midden ingebracht, maar omwille van de iets meer naar buiten/lateraal plaatsing van de tepels en de iets bredere borstkas kan het vaak niet anders dan dat ze ietsjes verder uit mekaar liggen in vergelijking met een cisgender vrouw. Het volume kan aangepast worden aan het reeds aanwezige borstklierweefsel en naargelang de eigen wensen.
Over de druppelvormige, anatomische prothesen zijn chirurgen niet (meer) enthousiast, wegens geen voordeel, enkel duurder en meer risico op draaien.
Nadelen en complicaties
Over het algemeen zijn de meeste mensen tevreden over de resultaten van de ingreep. Onmiddellijke post-operatieve complicaties (zoals bij elke chirurgie) kunnen zijn: nabloeding, bemoeilijkte wondgenezing en infectie. Deze complicaties komen uiterst zelden voor, aangezien het een operatie die verricht wordt in steriele en hygiënische omstandigheden.
Complicaties op langere termijn kunnen zijn:
- Verminderde gevoeligheid in de tepel: komt zelden voor en als het voorkomt is het meestal tijdelijk.
- Lekkage van de prothese: de gemiddelde levensduur van een prothese is nu meer dan 15 jaar.
- Kapselvorming door overmatige littekenaanmaak rond de prothese. Dit kan een verharding van de prothese met zich meebrengen, met een niet-natuurlijke positie van de borst. Bij plaatsing achter de spier en bij prothesen met een ruw oppervlak wordt dit zeer weinig gezien.
- Malpositie van de prothese. Bij een aantal uitzonderlijke gevallen kan de prothese zich na verloop van tijd verplaatsen. Ook dit wordt zeer weinig gezien, vooral bij de tegenwoordig gebruikte prothesen met een ruw oppervlak.
Lipofilling
Lipofilling is een techniek waarbij vet via liposuctie wordt weggezogen uit de buik of billen en na centrifugering geïnjecteerd wordt in de borst. Magere personen komen hiervoor niet in aanmerking, omdat er genoeg vet nodig is om af te zuigen en in te spuiten in de borst.
Voor personen die reeds borstvolume hebben ontwikkeld door hormonale therapie met oestrogenen kan lipofilling een goed alternatief zijn voor borstprothesen, om een matige vergroting van de borst te bekomen. Soms zijn echter wel twee of drie procedures nodig om genoeg volume te bereiken. Met lipofilling wordt een duurzaam resultaat verkregen, in tegenstelling tot protheses die na 10-15 jaar vervangen moeten worden.
Lipofilling wordt soms ook gebruikt in combinatie met borstprothesen, om de prothese minder zichtbaar en voelbaar te maken en om de ruimte tussen de borsten te versmallen.
Kostprijs
De terugbetaling van de borstprothesen kan bekomen worden mits goedkeuring door de medisch adviseur en indien de ingreep gebeurt in een ziekenhuis (niet in een privékliniek).
Is deze pagina duidelijk?
Laatst nagekeken op: .