Transgenderzorg en transitie

Dat non-binaire personen geen zorg zouden willen of dat voor hen geen zorg mogelijk zou zijn, is een misvatting. De wens tot (gedeeltelijke) lichaamsveranderingen kan net zo goed bij non-binaire personen aanwezig zijn als bij ‘binaire’ trans personen, en zij kunnen net zo goed zorg vragen en krijgen op dezelfde manier als binaire trans personen dit doen. Echter kunnen zij specifieke obstakels ervaren die hun toegang tot zorgcentra bemoeilijken. Zij zijn soms onbekend bij of onbegrepen door hulpverleners, wat kan leiden tot een weigering in het verstrekken van transgenderzorg1 .

Het is als hulpverlener dan ook erg belangrijk om hier bewust mee om te gaan en non-binaire personen op maat te benaderen. Als non-binair persoon hoef je je hier ook niet door laten tegenhouden. Meer en meer zorgverleners, zeker binnen de transgenderzorg, raken meer op de hoogte van wat non-binariteit is. Als je het gevoel hebt dat een vorm van transitie bij jou past, kan je er zeker voor gaan. 

Een transitie hoeft ook niet altijd alles of niets te zijn. Je kan bepaalde medische stappen zetten, en andere niet. Het uiteindelijke doel van gelijk welke transitie is dat men vooral zichzelf kan zijn. Of dat nu mannelijk, vrouwelijk, iets daar tussenin, beide, of geen van beide is, is dan in principe van ondergeschikt belang. Zolang men maar het gevoel heeft dat alles klopt, men zich lekker in hun vel voelt en zich ook gewaardeerd voelt door de ander. Met andere woorden is het cruciale gegeven van transgenderzorg en transitie dat genderklachten of de genderdysforie verdwijnen en dat je je eigen comfortzone vindt.

Het is soms ook mogelijk dat een non-binair persoon eerst een transitie doormaakt, om dan deels of volledig een detransitie te doorgaan. Het kan zijn dat deze persoon de oorspronkelijke transitie deed omdat die het gevoel had dat het zo hoorde, maar dit kan ook zeker een stap zijn in hun proces van identiteitsontwikkeling –en verkenning. Soms beseft iemand die zich eerst als trans man of trans vrouw identificeerde pas later dat die eigenlijk non-binair is, of kan een persoon gewoon andere wensen hebben op verschillende momenten in hun leven.

Meer informatie over transitie en zorgmogelijkheden vind je op onze pagina's over transgenderzorg.

Transitie is geen noodzaak

Soms ondergaat een non-binair persoon lichamelijke aanpassingen om lichaam en genderidentiteit in overeenstemming te brengen, maar dat hoeft niet. Ook met hulpstukken, kledij, haartooi en andere uiterlijke kenmerken kan je uiting geven aan je genderexpressie. Maar ook je genderexpressie hoef je niet noodzakelijk aan te passen om non-binair te zijn: non-binair gaat over hoe je je voelt, niet hoe je eruitziet.

Transitie of transgenderzorg is niet noodzakelijk om je als trans of non-binair te identificeren. Het is ook mogelijk om geen genderdysforie te ervaren en tevreden te zijn met je lichaam zoals het is. Dit is net het mooie aan non-binariteit: iedereen kan zichzelf definiëren zoals die zich het beste voelt, en dit vertaalt zich ook in de zorg. Er is geen één manier om non-binair te zijn of er non-binair uit te zien. De ene persoon laat veel ingrepen doen, de andere weinig of geen. Dit zijn allemaal geldige of valabele manieren om non-binair te zijn.

Steun van de familie

Onderzoek naar tevredenheid van de genderbevestigende behandeling bij trans personen heeft bijvoorbeeld reeds meerdere malen uitgewezen dat steun van de omgeving van cruciaal belang is. Dit geldt evenzeer, zo niet nog meer, voor gender non-binaire personen. In onze cultuur wordt immers nog vooral gedacht in termen van man OF vrouw, een specifieke tweedeling. Dit kan gender non-binaire personen het gevoel geven dat zij zich niet erkend weten in hun identiteit tussen man en vrouw in, dat zij zich blijvend in het hokje man of vrouw geduwd voelen. 

Laatst nagekeken op: .